Ένα μύθο θα σας πω, ή αν θέλετε μια ιστορία, για το πώς γεννήθηκε πριν τριάντα χρόνια το Μουσικό Σχολείο Δράμας.
- του Χρῆστου Δρεμέτσικα, 1ου Διευθυντή του Μουσικού Σχολείου Δράμας
Κάποτε λοιπόν, πριν πολλά χρόνια, το 1986 συγκεκριμένα, ήρθε από μακριά και εγκαταστάθηκε στην πόλη μας διορισμένος στη Δημόσια Εκπαίδευση, ένας δάσκαλος της μουσικής. Το πρώτο πράγμα που διαπίστωσε, πριν καν αντικρίσει τα πρώτα χαμογελαστά πρόσωπα στην τάξη, ήταν ο βαθύς πόθος αυτής της ακριτικής γης για τη μουσική παιδεία. Όταν μπήκε δε στην τάξη, βρήκε παιδιά, τρυφερά ανθοφόρα βλαστάρια πανέμορφων και μυρίπνοων λουλουδιών έτοιμα να ξεδιπλώσουν τα πέταλά τους και να σκορπίσουν το άρωμά τους.
Στα πρώτα οκτώ χρόνια που δίδαξε στα σχολεία της πόλης, θυμόταν και ξαναθυμόταν τις καινοτόμες και πρωτοποριακές αντιλήψεις, τις σοφές διδαχές και τη φλόγα του Δραμινού ταλαντούχου συνθέτη και μουσικοπαιδαγωγού Στέφανου Βασιλειάδη, ενός φωτισμένου πνεύματος για την αξία της μουσικής και το ρόλο της στο σχολείο. Για τη θέση κάθε μουσικού είδους μέσα στο παγκόσμιο μουσικό ψηφιδωτό, για τη συνύπαρξη της παραδοσιακής με την κλασσική μουσική και την σύμπραξή τους με όλα τα μαθήματα γενικής παιδείας σμιλεύοντας τις ψυχές των μαθητών σε μια κοινή προσπάθεια για τη διαμόρφωση και ολοκλήρωση της προσωπικότητάς των.
Όταν δε, γνώρισε την πλουσιότατη και πολυποίκιλη μουσική παράδοση της περιοχής μας και ένιωσε την αγωνία της κοινωνίας, για το πώς θα μπορούσαν να διασωθούν, τα ιδιαίτερα και αρχέγονης παράδοσης πολύτιμα στοιχεία της, ήξερε πολύ καλά ότι είναι θέμα εκπαίδευσης και παιδείας και μόνο έτσι θα μπορούσε να κρατηθεί άσβεστη η φλόγα της παράδοσης της μουσικής έκφρασης και δημιουργίας. Αντηχούσαν στο είναι του οι προτροπές του Βασιλειάδη, όταν απευθυνόταν στους νεοδιορισμένους καθηγητές μουσικής. «Εκεί που θα πάτε, σας στέλνει η πατρίδα ως αποστόλους της μουσικής στη διψασμένη επαρχία. Να προσπαθήσετε με όλη σας την ψυχή να συμβάλλετε στην πολιτιστική άνθιση του τόπου, που πρέπει να γίνεται με κέντρο δράσης το σχολείο σας.» Επίσης η προτροπή κάποιου πνευματικού και ψυχολόγου αγιορείτη ιερομόναχου «αν δυσκολεύεσαι να κάνεις κάτι με τη μουσική, κάνε κάτι για τη μουσική».
Έτσι λοιπόν το 1993 ο δάσκαλος μουσικής που ήρθε από μακριά, κατέθεσε στην ΕΛΜΕ Δράμας, το συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών, πρόταση ίδρυσης Μουσικού Σχολείου στη Δράμα. Μέχρι τότε, ξεκινώντας από το 1988 που ιδρύθηκε το πρώτο Μουσικό Γυμνάσιο στην Παλλήνη Αττικής, είχαν ιδρυθεί 12 ή 13 Μουσικά Σχολεία. Η ΕΛΜΕ ομόφωνα συνυπέγραψε την πρόταση και διαβιβάστηκε στη Νομαρχία όπου ο Νομάρχης Χρήστος Μιχαλές την κατέθεσε στο Υπουργείο Παιδείας.
Αρχές Σεπτέμβρη του 1994 ανακοινώθηκε επίσημα η ίδρυση και λειτουργία του Μουσικού Σχολείου. Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αφού δεν υπήρξε θετική ανταπόκριση από κανένα εκπαιδευτικό να αναλάβει την οργάνωση της ίδρυσης και λειτουργίας του νεοϊδρυθέντος σχολείου, κάλεσε τον δάσκαλο μουσικής που λέγαμε, και αφού αυτός είχε ξεκινήσει το θέμα, του ζήτησε να γίνει Διευθυντής. Του ανατέθηκε από το μηδέν να στήσει ένα σχολείο. Αν και δεν είχε κατά νου τέτοια τιμή, αν και πίστευε ότι ήταν πολύ καινούριος καθηγητής, άσχετος με τα διοικητικά, πείστηκε και ανέλαβε. Μακρύς, ανηφορικός, γεμάτος αγκάθια, απόκρημνος και μοναχικός ο δρόμος. Εκεί κάπου, βρήκε μια διάταξη που έλεγε ότι θα μπορούσε να υπάρξει και υποδιευθυντής, ακόμη και με ένα μόνο τμήμα του σχολείου. Ο συνάδελφος μαθηματικός και μουσικός Γιώργος Σαχπάζης έγινε συνοδοιπόρος του, ο πρώτος υποδιευθυντής και άμεσος και μοναδικός συνεργάτης.
Το Μουσικό Γυμνάσιο Δράμας, ήταν το μοναδικό, τουλάχιστον μέχρι τότε, νεοσύστατο σχολείο, που είχε πολύ περισσότερες αιτήσεις για συμμετοχή στην πρώτη διαδικασία επιλογής, από τους 30 μαθητές που είχε ορίσει το Υπουργείο Παιδείας. Υπήρξαν 45 αιτήσεις. Όμως κάποιες ατυχείς ενέργειες και συμπεριφορές από συγκεκριμένα άτομα, απαγόρευσαν στα 16 από τα 30 παιδιά που είχαν επιλεγεί, να φοιτήσουν τελικά στο σχολείο.
Όμως οι 14 που τελικά φοίτησαν, κατάφεραν να πείσουν όλους μας, μέσα κι έξω από το σχολείο ότι είναι κι αυτοί από εκείνα τα ανθοφόρα βλαστάρια της Δράμας που λέγαμε πριν λίγο. Αμέσως αφού βρέθηκαν στο κατάλληλο περιβάλλον άνθισαν και σκόρπισαν το άρωμά τους όπως όταν ανθίζουν οι φλαμουριές στη Δράμα. Από την πρώτη χριστουγεννιάτικη γιορτή το Δεκέμβρη του 1994, υπήρχε ήδη μια χορωδία αγγέλων μια πολυμορφική ορχήστρα ονείρων και μια μοναδική θεατρική παράσταση.
Τα πέντε πρώτα χρόνια το Σχολείο φιλοξενήθηκε στο διδακτήριο του 3ου Γυμνασίου στη Νέα Αμισσό. Στην έκτη χρονιά εγκαταστάθηκε στο ειδικών προδιαγραφων και σχεδιασμού διδακτήριο.
Οι καρποί πολλοί και γλυκείς, από παλιά, από τότε μέχρι σήμερα, με τα ανθοφόρα βλαστάρια να βρίσκουν τις κατάλληλες συνθήκες 31 χρόνια τώρα να ανθίζουν, να ευωδιάζουν και να καρποφορούν, που εύχομαι να συνεχίζουν για πάντα.
- ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Στο Μουσικό Σχολείο Δράμας
- Με εκτίμηση Χρῆστος Δρεμέτσικας
- Ἄρχων Μαΐστωρ τῆς Ἁγίας Μεγάλης τ. Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Συνταξιούχος ἐκπαιδευτικός